تاریخ : 3 مهر سال 1397
نوگلان باغ خیریه کومش، کلاس اولی شدند.
با شروع سال تحصیلی جدید، کودکان مبتلا به سرطان انجمن کومش سمنان تسلیم درد و بیماری نشدند، و امسال کلاس اولی شدند.
سلام کن..
سلام کن به خورشید، به برگ های خیابان های شهر..
به خش خش های زیر پایت از مسیر خانه تا مدرسه..
به نان و پنیر و اندکی گردو..
به زنگ عشق..
به جا مدادی..
به لطف قرض دادن پاک کن..
سلام کن به خورشید،بلند تر از قبل..
ببین که چگونه در مطلع پاییز ،در شروع مهر چگونه سپیده دم دلبری می کند..
عطر ماه مهر ماه عشق خبر می دهد از سر درون..
آنقدر سکوت لحظه ها در خلوت صدای کلاغ ها راس ساعت دلتنگی زیباست که فرق نمی کند موهایت ریخته باشد یا نه..
درد و رنج و عذاب داشته باشی یا نه..
که هستند که موی بر سر و نای بر تن ندارند ولی عشق و هدف در وجود تا دلت بخواهد..
قدم های او که مویی بر سر و ابرو نیست می داند که قلبش، چگونه ناز کند و بتابد و راه برود پا بکوبد عاشقانه بر صورت رنگ های بهم پیوسته ی به دل نشسته ی پاییز ،
تحمل رنج در مسیر خود حکایت از لذت دارد..حکایت از عشق ..
حکایت شروع فصلی که نمی توان عاشقانه قدم برنداشت...
کودکانی که سرطان دارند اما پاییز را دوس دارند و مهرش را رها نمی کنند کم نیستند..
به رفاقت های زنگ تفریح دل بسته اند..
به هدف و آینده امیدوار با آنکه عذاب میکشد و رنج ولی
رنجی که در مسیر هدف باشد
برای آنکه سواد عاشقی دارد همیشه زیباست..
پاییز را با صورت زیبای کودکان مبتلا جشن بگیریم..
ماه مهر را با نگاه آنها شریک شویم..
نگاه کن چگونه مانعی نمی بیند و می تازد برای رد شدن از ملامت..
صبر نگاه عشق در خلوت او چقدر رنگین است..
به آسمان دلت بگو هم دلی از هم زبانی بهتر است..